ညိုၿပာၿပာ၊ လတာၿပင္ေၿခရင္း။
လိွူင္းတက္ရာေဗဒါတက္၊ လွိုင္းသက္ရာဆင္း။
ဆင္းရလည္းမသက္သာ။
အုန္းလက္ေၾကြေရေပါေလာ၊ ေမ်ာစုန္လို ့လာ။
အဆင္းနဲ ့အလာ၊ ေဗဒါမအေထြး။
အုန္းလက္ေၾကြ သူ ့နံေဘး၊ ေဆာင့္ခဲ ့ရေသး။
ေဆာင့္ခဲ့လည္းမသက္သာ။
ေနာက္တစ္ခ်ီဒီတစ္လံုး က၊ဖံုးလိုက္ၿပန္ပါ။
ၿမွဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ၊ မေဗဒါအလွ။
တစ္လံကြာ လွိဳင္းအၾကြေပၚလိုက္ၿပန္ရ။
ေပၚၿပန္လည္းမသက္သာ။
ေခ်ာင္းအစြယ္ ေၿမာင္းငယ္ထဲ က ဘဲထြက္လို ့လာ။
ဘဲအုပ္မွာတစ္ရာႏွစ္ရာ၊ ေဗဒါကတစ္ပင္တည္း။
အယက္အကန္ခံလို ့
ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ၊ပန္းပန္လ်က္ပဲ။ ။
(ဆရာ)ေဇာ္ဂ်ီ
Saturday, September 5, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment